اخبار > پشم‌چینی سنت دیرینه عشایر کرمانشاه همچنان ادامه دارد

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان امور عشایر ایران به نقل از خبرگزاری ها، در فصل گرما، پشم گوسفندان سختی‌هایی را ایجاد می‌کند و ممکن است باعث تلف‌شدن دام شود از اینرو عشایر اقدام به چیدن آن می‌کنند.

در گذشته تعداد دام عشایر زیاد بود و برای تعدیل سختی پشم چینی، عشایر با همکاری و همیاری یکدیگر اقدام به پشم‌چینی می‌کردند که در مناطق کُردنشین به این پشم‌چینی دسته‌جمعی "گَل" گفته می شود.

پشم‌چینی در برخی مناطق کُردنشین هورامانات "وِرینه" یا "هورینه" و به دستگاه پشم‌چینی "هورینگ" و به عمل پشم‌چینی "هورینه‌کردن" گفته می شود. همچنین در برخی از مناطق استان کرمانشاه به پشم چینی "چَره کردن" و در برخی از مناطق نیز گبرینه‌کردن" نامیده می شود.

عشایر قبل از پشم‌چینی، دام را شست وشو می دهند تا خار و خاشاک از روی پشم و موی حیوانات تمیز شود. در گذشته برای شستن پشم گوسفندان مسیر رودخانه را می بستند و با ایجاد یک حوضچه حیوانات را به سمت آن هدایت می‌کردند و هنگامی که دام از داخل آن رد می‌شد، پشم و موی آنها شسته می‌شد.

در برخی مناطق کانال‌هایی برای جمع آوری آب ایجاد می شود و وقتی دام از مسیرهای پیچ در پیچ این کانال‌ها عبور می‌کردند پشم و موی آنها تمیز و پس از خشک‌شدن، چیده می‌شد.

کار پشم‌چینی نیاز به مهارت خاصی دارد و یک کار گروهی است و مراحل مختلف آن نیاز به مشارکت و همیاری اعضای خانواده و همسایگان و افراد ایل دارد. زنان چای و خوراکی می‌آورند و کودکان حیوانات را به محل پشم چینی هدایت می‌کنند و مردانِ با تجربه و افراد گروه‌های یاری‌دهنده نیز مبادرت به پشم‌چینی می‌کنند.

پشم چینی کاری سخت و طاقت‌فرسا است اما چون به صورت همیاری و یاری‌گری انجام می‌شود فضایی شاد و مفرح ایجاد می شود و در هنگام پشم چینی گفتن داستان‌ و مَثل‌ رواج دارد.