اخبار > عشایر دامدار دارای پروانه چرا می توانند وارد دشت لار شوند

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان امور عشایر ایران به نقل از خبرگزاری ها، با توجه به نزدیک شدن به زمان بازگشایی پارک ملی لار برای ورود عشایر و گردشگران، نشست مدیریتی بررسی مشکلات محیط زیستی پارک ملی لار با حضور نمایندگانی از حفاظت محیط زیست، منابع طبیعی و آبخیزداری، امور عشایر، شرکت آب منطقه ای استان تهران و مدیریت سد لار در محل اداره کل حفاظت محیط زیست استان تهران برگزار شد.

در این نشست ضمن بررسی موارد و مشکلات موجود در مجموعه حفاظتی لار، درخصوص تعیین بهترین زمان ورود عشایر و گردشگران به منطقه و همچنین اتخاذ تدابیر لازم برای وارد آمدن کمترین آسیب زیست محیطی، تصمیم گیری شد.

در این نشست مصوب شد، گردشگران صرفا مجاز به تردد از ورودی پاسگاه محیط بانی ۱۷اسفند هستند و از ورود آنان از سایر مسیرها  جلوگیری می شود. همچنین ورودی اصلی عشایر از پاسگاه محیط بانی ایرا  تعیین شده و در صورت موردی می توانند از مسیر پاسگاه محیط بانی ۱۷اسفند نیز تردد کنند.

 الزام دامداران به همراه داشتن پروانه چرا و ارائه کارت واکسیناسیون دام و همچنین جلوگیری از ورود دام مازاد به پروانه نیز در این نشست به تصویب رسید.

بر اساس مصوبات نشست، ورود خودروهای آفرود به منطقه ممنوع است و مقرر شد جلسات ماهانه برای ارزیابی وضعیت موجود مراتع مجموعه حفاظتی لار و بررسی مشکلات مربوطه و اخذ تمهیدات آتی با حضور اعضا تشکیل شود.

معمولا عشایر از نیمه خردادماه هرسال وارد دشت لار می شوند؛ گاهی یک هفته پس و پیش دارد اما تا آخر خردادماه، سیاه چادرها و چادرهای برزنتی عشایر در پهنه دشت لار برپا می شوند.

دشت لار، طبیعتی زیبا در نزدیکی تهران

دشت زیبای لار در شرقی‌ترین قسمت‌های شمیرانات تهران، در مرز مازندران و تهران و در دامنه قله دماوند جای گرفته است. از نظر تقسیمات کشوری، بخش شمالی و شمال شرقی دشت لار در بخش لاریجان شهرستان آمل در استان مازندران و بخش جنوبی و جنوب غربی آن در لواسانات شهرستان شمیران در استان تهران واقع شده است. لار از شمال به کوه‌های شهرستان نور مازندران، از شرق و شمال شرقی به کوه دماوند، از جنوب شرقی به ایرا، شهرستان دماوند و پلور مازندران، از جنوب به روستای افجه، امامه، لواسان بزرگ و از غرب نیز به خاتون بارگاه و گرمابدر منتهی می‌شود.

بخشی از دشت لار با مساحت ۲۷,۷۸۸هکتار در دامنه غربی قله دماوند در استان‌های مازندران و تهران طی مصوبه شماره ۱۹۷شورای عالی محیط زیست مورخ ۱۳۸۰/۷/۲۵به عنوان پارک ملی معرفی شد، در سال ۱۳۵۹با اتمام ساخت سد لار در پارک ملی لار، قسمت زیادی از اراضی و مراتع دره لار در محدوده آبی دریاچه سد قرار گرفت که از مرتفع‌ترین دریاچه‌های انسان ساز است. حدود یک سوم آب شرب شهر تهران از رودخانه و دریاچه مصنوعی سد لار تامین می شود.

تاکنون ۱۵۹گونه جانوری از انواع پستانداران، پرندگان، خزندگان و دوزیستان در این منطقه شناسایی شده‌ و خرس قهوه ای، پلنگ ایرانی، قزل آلای خال قرمز، کل و بز وحشی، افعی دماوند، افعی البرزی و کبک دری از گونه های جانوری شاخص در پارک ملی لار به شمار می روند.

علاوه بر این، زیبایی طبیعی منحصر بفرد این پارک زبانزد طبیعت دوستان و طبیعت گردان است به طوری که سالانه به ویژه در فصل بهار، زمانی که دشت پر از گل های رنگارنگ قرمز، آبی و زرد می شود، زمین لار به رنگ سبز مخملی در می آید، در هر گوشه آن افرادی زیلو پهن کرده و نشسته اند تا از زیبایی آن لذت ببرند و ریه های خود را پر از هوای تازه و سرشار از اکسیژن کنند. علاوه بر این با رویش گَوَن های زیبا همراه با گل های بنفش، دشت از هر زمان دیگری چشم‌نوازتر می شود، همچنین عطر خوش آویشن انسان را مسخ می کند.

خرگوشک، شنگ، لواش، سیرک (تلم)، پیازک، قارچ وحشی، کاسنی، گلپر (الرگ)، شیرین بیان، باریجه، چای کوهی، بارهنگ و والک نمونه های دیگری از گیاهان دشت لار و بلندی های آن است. زنبق وحشی بنفش و ارغوانی و مرغک و گل زرد و شقایق جلوه دیگری از زیبایی این دشت منحصربفرد است.