به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان امور عشایر ایران به نقل از خبرگزاری شبستان، هر ساله همزمان با اواخر فصل اردیبهشت عشایر ماسال در سنتی دیرینه اقدام به چیدن پشم گوسفندان خود می‌کنند. آنها قبل از پشم‌چینی، گوسفندان را به رودخانه‌ برده و می‌شویند تا پشم گوسفندان از گرد و خاک و... پاک و تمیز شود، پس از گذشت یک روز و خشک شدن پشم گوسفندان، پشم‌چینی به صورت گروهی و دسته‌جمعی آغاز می‌شود.

به خاطر استفاده بهینه از فرآورده‌های پشم گوسفند، پشم‌چینی در دو فصل انجام می‌شود، بهار و پاییز و مشهور به «پاییز رمه‌بری» و «بهار رمه‌بری» است.

پشم‌چینی دقت و مهارت خاصی می‌خواهد تا ضمن درست چیدن از زخمی شدن گوسفند هم پرهیز شود، پشم‌های جدا شده به هم پیچیده و پس از جمع آوری، شسته، شانه زده و از هم باز می‌شود.

 

 

 

 

از دیرباز تاکنون پشم یکی از اصلی‌ترین مواد اولیه در صنایع نساجى و تهیۀ پوشاك بوده است، در ماسال از پشم نمه و  کوله نمه ساخته می‌شود.

پشم با چرخ نخ‌ریسی و دوک، به نخ تبدیل و نخ‌ها در یک مجموعه به نام بیله جمع می‌شوند، نخ‌های حاصل تلاش زنان رمه‌داران با سرانگشتان هنرآمیز آنان به دستکش یا چنگانه، جوراب‌های پشمی با نقش‌های مبارک باد، مشبه، و... تبدیل می‌شود. 

چرخ نرخ‌رسی و دوک، یاران همیشه همراه زنان دامدار برای بافتن و تهیه جاجیم، گلیم، فرش، چادر، ریسمان و تهیه شال برای لباس و بالاپوش دامداران است.

عیسی با بیان اینکه از کودکی در کنار پدر و مادرم به دامداری مشغول بوده‌ام، می گوید: پشم‌چینی گوسفندان یکی از سنت‌های کهن بین عشایر است.

یکی از عشایر ماسال با بیان اینکه در یک روز حدودا 30 گوسفند را می‌توان پشم‌چینی کرد، افزود: از این تعداد حدود 2 تا 3 کیلو پشم به دست می‌آید.

 وی با بیان اینکه برای چیدن پشم گوسفندان به چهره (قیچی مخصوص) نیاز است، گفت: ابتدا دست و پای گوسفندان را با طناب به هم می‌بندیم و سپس با چهره به‌طوری که گوسفند زخمی نشود شروع به پشم چینی می‌کنیم.

عیسی با اشاره به اینکه پشم‌چینی به خنک نگه داشتن بدن گوسفند و رعایت بهداشت نیز کمک می‌کند، تصریح کرد: وقتی پشم گوسفندان زیاد می‌شود حشرات موذی در آن جمع می‌شوند و سبب آسیب رساندن به گوسفند می‌شوند.

علی با بیان اینکه معمولا عشایر پشم‌چینی را به صورت دسته‌جمعی انجام می‌دهند، خاطرنشان کرد: چند نفر با هم جمع می‌شویم و به یکدیگر در این امر کمک می‌کنیم تا زودتر تمام شود.

این جوان عشایری با بیان اینکه هر یک نفر در روز حدودا می‌تواند 30 گوسفند را پشم‌چینی کند، اظهار کرد: در یک روز پنج نفری 150 گوسفند را پشم‌چینی می‌کنیم.

وی با بیان اینکه کار دسته‌جمعی سبب خستگی کمتر و لذت در کار می‌شود، افزود: پشم‌چینی ظرافت‌های مخصوص به خود را دارد و این کار را هر کسی نمی‌تواند انجام دهد.

 

 علی با اشاره به اینکه همسر، مادر و خواهران ما پشم گوسفندان را تبدیل به نخ می‌کنند و بخشی هم فروخته می‌شود، گفت: به وسیله نخ پشمی دستکش یا چنگانه، جوراب‌های پشمی و ... درست می‌شود.

لیلا با بیان اینکه زنان عشایر کمک‌حال مردان خود در پشم‌چینی هستند، تصریح کرد: ما پشم‌های چیده شده را حلاجی و به وسیله دوک به نخ تبدیل می‌کنیم. 

این زن عشایر با بیان اینکه از نخ حاصل از پشم گوسفند، جاجیم، گلیم، جوراب و ... درست می‌کنیم، خاطرنشان کرد: زنان عشایر از دیرباز تاکنون هم‌پای مردان کار می‌کنند تا در تامین معیشت خانواده سهیم باشند.

 

وی با اشاره به اینکه زندگی عشایر مملو از کار و تلاش است، اظهار کرد: مردان و زنان عشایر از صبح زود تا آخر شب در حال تلاش هستند تا بتوانند معیشت خانواده و سفره مردم جامعه را تامین کنند.  

گفتنی است؛ زندگی عشایر که مملو از صداقت، صمیمیت، کارو تلاش است، معنی اصلی زندگی را به هر رهگذری می‌فهماند و بهترین گزینه برای جذب گردشگران و مسافران است.