به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سامان امور عشایر ایران، جهانبخش میرزاوند در خراسان رضوی و شهر مقدس مشهد، هدف مشترک سازمان امور عشایر، تعاونی‌های عشایری و صندوق‌ حمایت از توسعه بخش کشاورزی عشایری را خدمت‌رسانی صادقانه و مستمر به جامعه عشایری ذکر کرد و گفت: تنها با رعایت قوانین، آینده‌نگری، مشارکت مردمی و ارتقای بهره‌وری است که می‌توان آینده‌ای بهتر برای جامعه عشایری کشور ترسیم کرد.

وی با بیان اینکه منابع مالی صندوق حمایت از توسعه بخش کشاورزی عشایری،‌ بیت‌المال و متعلق به مردم‌ است، بر برنامه‌ریزی مبتنی بر دانش تاکید کرد و افزود: باید سرمایه‌گذاری ها بر پایه دانش، مطالعه، نیازسنجی و شناخت مزیت‌های نسبی انجام شود چراکه در غیر این صورت سرمایه‌گذاری‌ها ناپایدار خواهند بود.

میرزاوند به ضرورت تقسیم وظایف میان دولت، تعاونی‌ها و صندوق‌ها اشاره کرد و با بیان اینکه دولت باید نقش سیاستگذار، تسهیل‌گر و ناظر را ایفا کند نه اینکه وارد اجرا یا تجارت شود، گفت: در دولت چهاردهم همه نقش‌ها روشن است و از خلط مسئولیت‌ها پرهیز خواهد شد.

وی با اشاره به لزوم اعتمادسازی میان جامعه عشایری، اظهار کرد: اگر مردم به ما اعتماد نداشته باشند، هیچ برنامه‌ای به نتیجه نخواهد رسید، از اینرو لازم است برای جلب مشارکت مردم، با اعتمادسازی، برنامه‌ها را با مشارکت مردمی پیش بیریم.

سرپرست سازمان امور عشایر ایران با اشاره به دیدار خود با استاندار خراسان رضوی، از طرح‌هایی همچون کشت فراسرزمینی، واردات نهاده‌های دامی و تولید گوشت قراردادی به عنوان فرصت‌هایی برای توسعه جامعه عشایری نام برد.

میرزاوند با اشاره به چالش‌های حوزه انرژی در جامعه عشایری، بر لزوم توجه به انرژی‌های تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی و بادی تأکید کرد و آن را راهکاری برای کاهش آسیب‌پذیری، افزایش پایداری و کاهش اتلاف انرژی در مناطق عشایری دانست.

وی با تاکید بر لزوم نگاه آینده‌نگر در سیاست‌گذاری‌ها، گفت: اگر بخواهیم تمام عشایر را از برق بهره‌مند کنیم، با شرایط فعلی، تحقق این هدف دهه‌ها زمان می‌برد از اینرو باید با آسیب‌شناسی وضعیت موجود، در این خصوص برای کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت برنامه‌ریزی کنیم.

سرپرست سازمان امور عشایر ایران همچنین با هشدار نسبت به تبعات تغییرات اقلیمی و خشکسالی‌های پی‌درپی، ضرورت برنامه ریزی برای مدیریت بحران و مقابله با خشکسالی را مورد تأکید قرار داد و گفت: جامعه عشایری، مردمانی مولد، مؤمن، مقید و بهره‌ور هستند که حفظ سبک زندگی آنان از نظر پدافند غیرعامل، امنیت غذایی، مرزداری و میراث فرهنگی دارای اهمیت زیادی است.