ساز زنگشاهی خاموش شد
استاد "قیچک" ایران درگذشت
"رسولبخش زنگشاهی" از مفاخر موسیقی نواحی کشور و استاد "قیچک" نوازی ایران شب پنجشنبه 2 مرداد 99 در بیمارستان درگذشت.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان امور عشایر ایران، موسیقی نواحی کشور یکی از بزرگان خود را از دست داد و استاد "رسولبخش زنگشاهی" از نوازندگان برجسته ساز "قیچک" پس از چند سال تحمل بیماری قندخون و عوارض سکته مغزی، دارفانی را وداع گفت.
این هنرمند سرشناس موسیقی نواحی کشور که سالها از بیماری قندخون رنج میبرد و بیماری موجب قطع شدن پای راستش شده بود، در نوازندگی و اصالت نواختن و تسلط بر موسیقی سیستان و بلوچستان از شاخص ترین چهرههای هنری استان بود و به اتفاق نظر تمام نوازندگان بلوچ، بهترین نوازنده سرود (قیچک) مخصوصا در سبک موسیقی حماسی بلوچی بود.
دریافت دکترای افتخاری موسیقی از دانشگاه پاریس
رسول بخش زنگشاهی، در مصاحبهای گفته بود: "در فرانسه، سوئد، بلژیک، آلمان، سوئیس و ایتالیا اجراهایی داشتم و دانشگاه پاریس نیز مدرک دکتری افتخاری به من داده است. در سال ۱۹۹۸ میلادی، حتی پیشنهاد کردند همراه اعضای خانواده به فرانسه مهاجرت کنم، اما چون هیچ کجا ایران نمیشود و از طرفی چون فرهنگ ما با کشورهای دیگر متفاوت است، نپذیرفتم. البته زمانی که فرانسویها این پیشنهاد را به من دادند، هنر در کشور ما ارزش داشت". زنگشاهی همچنین در پاسخ به پیشنهاد فروش ساز "قیچک"ش به قیمت ۱۲ میلیون تومان به فرانسویها، گفته بود حتی اگر همه فرانسه را به او بدهند، سازش را به آنان نخواهد داد.
هشت نسل "قیچک" نوازی در خانواده زنگشاهی
زنگشاهی، که 60 سال به نواختن و آموزش سرود (قیچک) همت گمارده بود، نواختن ساز را از ۱۴ سالگی، از پدرش آموخته بود و پدر وی نیز از پدرش و این هنر در خانواده زنگشاهی موروثی و به هشت نسل میرسد.
مرحوم زنگشاهی دارای درجهیک هنری (معادل دکتری) از شورای ارزشیابی کشور بود و در سال 1395 از وی در مراسم اختتامیه سی و دومین جشنواره موسیقی فجر بهعنوان چهره برتر "قیچک" ایران تقدیر و تجلیل شد. زنگشاهی زمانی که برای دریافت جایزه روی سن آمد، صحنه پروتز پای قطع شده اش که با چوب معمولی درست کرده بود، آه از نهاد همه حاضرین برآورد. هنرمندی که پس از ۶۰ سال تلاش در راه اعتلای هنر و فرهنگ موسیقی نواحی در ایران، به اندازه یک پای پروتز هم سهم نداشت.
جوانان موسیقی سنتی بلوچی را نمیشناسند
استاد زنگشاهی در جایی با انتقاد از عدم استقبال نسل جوان از موسیقی بلوچی، گفته بود: جوانان امروز چون موسیقی سنتی بلوچ را نمیشناسند، بیشتر به سازهای اروپایی گرایش دارند و هر چیزی را که نوتر باشد، بیشتر میپسندند. پسر کوچکم سهیل میگوید، تو چه جایگاهی داری که من هم راه تو را ادامه دهم!؟
این پیشکسوت موسیقی نواحی بلوچستان که شاگردانی از فرانسه هم داشت، مانند بسیاری از هنرمندان پیشکسوت کشور خصوصاً در حوزه موسیقی نواحی، مشکل تامین معیشت داشت.
ندیم فرزند وی، پیشتر به ایسنا گفته بود؛ انتظار داشتند برای پدرش سرپناهی تهیه شود تا او دغدغه کرایهخانه نداشته باشد و مستمریاش را بیشتر کنند که بتواند هرماه با آن روزگار بگذراند.
نظر دهید