ضرورت حمایت از روستائیان و عشایر تا کوچ کرونا
شیوع کرونا اقتصاد و معیشت روستائیان و عشایر را هم به میزان قابل ملاحظه‌ای تحت تاثیر قرار داده است با این حال ارتقای امنیت غذایی شهروندان نیازمند حمایت و توجه بیش از پیش به آنان است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان امور عشایر ایران، جامعه روستائی و عشایری با ۲۱ میلیون نفر جمعیت ۲۶ درصد جمعیت کشور را به خود اختصاص داده که در ۶۲ هزار مکان و منطقه زندگی می‌کنند. با وجود اینکه این جمعیت بخش مهمی از تامین امنیت غذایی را برعهده دارد.
جمعیت روستائی و عشایری هم مانند دیگر بخش‌های کشور در دو ماه اخیر درگیر کرونا بوده است و زندگی آنان هم در این مدت تحت تاثیر قرار گرفته است.
نهادها و وزارتخانه‌های مختلف طی این دو ماه به کمک روستائیان و عشایر رفتند تا هم میزان مبتلایان و فوتی های آنان را کاهش دهند و هم تبعات اقتصادی کرونا را به نحوی مدیریت کنند.
جامعه بهورزان کشور به مثابه سلول‌های نظام بهداشت و درمان کشور نقش اصلی را در این زمینه بر عهده داشتند و بار اصلی مقابله با کرونا در این مناطق روی دوش بهورزان است.
وزارت بهداشت از همان روزهای اول شیوع کرونا در قالب بسیج ملی از طریق مشاوره تلفنی، راه اندازی مراکز منتخب کرونا، غربالگری تلفنی اعضای خانواده، و پویش کرونا را شکست می‌دهیم اقدامات خود برای مقابله با کرونا را اجرا کرد. این برنامه در مناطق روستائی و عشایری هم پیگیری شد و اطلاع رسانی گسترده ای برای مشاوره تلفنی انجام شد.
بهورزان با شماره‌های ۱۹۰ و ۴۰۳۰ با روستائیان تماس گرفته و مسایل مربوط به پیشگیری فردی را به آنان آموزش دادند. حدود یک هزار مرکز برای مقابله با این بیماری راه اندازی شده که از این تعداد ۲۰۰ مرکز در روستاها فعالیت می کنند و کل روستاها و عشایر در ۱۰ روز نخست غربالگری شدند اما این فرایند در شهرها یک ماه طول کشید.
اگرچه تاکنون موارد مبتلا و فوتی کرونا در روستاها و عشایر پایین بوده است، با این حال و با توجه به اینکه از اواسط اردیبهشت بیشترین مهاجرت فصلی از شهرها به روستاها رخ می‌دهد و جمعیت تا سه برابر اضافه خواهد شد، بیم آن می‌رود این بیماری در این مناطق گسترش یابد.
علاوه بر این روستائیان و عشایر از نظر اقتصادی آسیب‌های گسترده ای از بابت شیوع کرونا متحمل شده اند. اشتغال آنان از جمله صنایع دستی و امور گردشگری هم با بحران مواجه شده و با توجه به طرح فاصله گذاری اجتماعی زنجیره تولید به ویژه در بخش صنایع دستی متزلزل شد.
با توجه به کاهش تقاضا در این بخش، به نظر می‌رسد تحریک تقاضا می‌تواند به ترمیم اقتصاد این قشر کمک کند. صنعت نوپای بومگردی هم امسال بسیار متضرر شده و برای سرپا ماندن به حمایت همه جانبه نیاز دارد.
صندوق توسعه کارآفرینی امید از جمله دستگاه‌هایی است که می تواند نقش قابل توجهی در جبران خسارت‌های وارده به روستائیان و عشایر داشته باشد. این صندوق فروش اعتباری محصول و اختصاص خط اعتباری برای خرید محصولات صنایع دستی از محل اشتغال پایدار روستائی و عشایری را دو پیشنهاد خوب برای تحریک تقاضا می‌داند و اعلام آمادگی کرده تا از اعتبار محل تبصره ۱۸ در زمینه صنایع دستی دو برابر آورده به آنان اختصاص دهد.
اهمیت سلامت را نمی توان منکر شد اما از آنجا که بیشتر روستائیان شغل ثابت ندارند و تحت پوشش هیچ بیمه‌ای قرار ندارند، اگرچه نهادهای مختلف اعم از ستاد اجرایی فرمان امام (ره)، بنیاد مستضعفان و کمیته امداد، هلال احمر، وزارت رفاه، وزارت کشور، وزارت بهداشت، برای کمک به روستائیان و عشایر وارد عمل شده اند با این حال به نظر می‌رسد این بخش کماکان نیاز به توجه بیشتری دارد و از آنجا که این قشر امنیت غذایی کشور را تامین می‌کنند حمایت از آنان حمایت از امنیت غذایی کشور هم خواهد بود
نظر دهید