بهار، فصل کوچ ایلات و عشایر ایران از مناطق گرمسیر قشلاقی به مناطق سردسیر و خوش آب و هوای ییلاقی است. اساس کوچ تامین علف برای دام و امرار معاش از طریق دامداری است؛ شیوه ای از زندگی که در ایران بیش از یک میلیون و 200 هزار نفر با در اختیار داشتن  24 میلیون راس دام از این طریق تامین معاش می کنند.

گزارش زیر، گزارش تصویری و بریده ای از کوچ بهاره عشایر فارس از قشلاق(فراشبند ـ منطقه کنار سیاه) به ییلاق(سمیرم ـ منطقه سدحنا)  است که در روز سه شنبه 5 اردیبهشت حدود 20 کیلومتر در حدفاصل دو میانبند در اطراف شهر شیراز( سیاخ دارنگون ـ پس کوهک) با کوچ آنان همراه شدیم.

این عشایر از ایل قشقایی، طایفه دره شوری، تیره طیبلو بودند که  15 روز پیش از این بار و بنه را بسته و کوچ خود را آغاز کرده بودند و حدود  15 تا 20 روز دیگر باید طی مسیر می کردند تا در منطقه ییلاقی سدحنا شهرستان سمیرم در استان اصفهان مستقر شوند.

 

دختر عشایری در حال آماده کردن غذا برای اعضای خانواده ـ شیراز ـ منطقه سیاخ دارنگون ـ هفت غروب دوشنبه 4 اردیبهشت 96

 

آغاز کوچ ـ شترها طلایه داران کوچ بودند  ـ  شش صبح سه شنبه 5 اردیبهشت 96

 

حرکت از میانبند سیاخ دارنگون به طرف میانبند پس کوهک ـ طول مسیر حدود 20 کیلومتر

 

دلهره آورترین اتفاق در همان ابتدای مسیر، عبور از عرض جاده ترانزیتی بود. 

هیچ معلوم نبود تقدم با کدام یک است؛سنت!؟ یا صنعت!؟

 

در نبود نیروهای انتظامی برای تامین امنیت کوچ، نیروهای امدادی امور عشایر کوچندگان را به سلامت از عرض جاده عبور دادند.

 

کودکان، افراد کم توان و بخشی از اسباب و اثاثیه با نیسان حمل می شدند.

  

خودروهای ریز و درشت در طول مسیر، بی آن که تمام شوند، همراهان آهنین و سرسخت کوچندگان بودند. 

 

ترافیک سنگین ـ تصرف ایل راه ها کوچندگان را ناگزیر از طی مسیر در جاده ها کرده است.

 

ماشین ها تصمیم داشتند تمام نشوند. بوق بوق بوق ...

 

تلاش برای باز کردن راه برای عبور رانندگان عجول. بووق بووق بووق ...

 

پیش از رسیدن قطار، کوچندگان دام های خود را عبور دادند. سال گذشته بر اثر برخورد قطار تعدادی از دام های عشایر تلف شدند. 

  

بعد از ماشین و قطار، زمین های کشاورزان بود که زحمت کوچندگان را دو چندان می کرد.

 تیموری یکی از عشایر کوچنده درد دل می کرد که این زمین ها روزی ایلراه ما بود که تبدیل به جاده و زمین کشاورزی شده.

  

قشقایی ها از عشایر ترک زبان ایران هستند که در استان های فارس، بوشهر، اصفهان و کهگیلویه و بویراحمد زندگی و ییلاق و قشلاق می کنند. ایل قشقایی شامل شش طایفه دره شوری، فارسیمدان، شش بلوکی، کشکولی بزرگ، کشکولی کوچک و  عمله می شوند.

 

  

 در میانه راه ـ اندک اندک تشنگی بر پاسبانان گله، دام ها و کوچندگان غلبه می کرد.

 

 حرکت بر روی آسفالت، دام ها را زودتر خسته می کرد و دام های سنگین و حامله توان ادامه مسیر را نداشتند.

 

شاید چشمه ای در میان راه انتظار "راحله" را می کشید.

   

 آب را گل نکنیم ـ به دلیل بارندگی های مناسب در سال گذشته، این چشمه دارای آبی گوارا بود

 

مال ها هم رفع تشنگی کردند

 

 دو سوم از راه طی شد ـ ساعت 30/9 دقیقه صبح

 

شیرین کام

 

پیچ آخر ـ ساعت 10 صبح

  

 

 میانبند پس کوهک ـ خالی کردن بار از پشت مال ها و اطراق موقت تا فردا صبح

  

مال ها بعد از خالی شدن بار از پشتشان، یونجه سیری خوردند 

 

آب ضروری ترین نیاز عشایر در حین کوچ ـ تانکر آبرسان امور عشایر فارس در منطقه پس کوهک آماده آبرسانی بود

 

 

زن و مرد دوشادوش هم ـ نوشیدن چای پس از کوچی نفس گیر. ساعت 15/11 دقیقه ظهر

 

و  پایی که چند روز پیش از این در حین کوچ ترک برداشته بود ـ خدا قوت قهرمان

  

گزارش و عکس:  علیرضا رحیمی