خانه‌های آجری و سیمانی آن‌ها، باعث شکل‌گیری فضای متفاوتی در زیست عشایر این منطقه شده است.

حفظ برخی رسوم و سنن چادرنشینی و استفاده از منابع طبیعی برای رفع و رجوع نیازهای روزمره اتفاقی‌ست که توأمان با زندگی در بافت شهری جدید به چشم می‌خورد. در واقع آنان با توجه به آداب خود و سنت کوچ که معمولاً ۵ ماه از سال را شامل می‌شود، سبک زندگی عشایری‌ را در خانه‌های شهری جدید نیز حفظ کرده‌اند. با این تفاوت که دیگر این خانه‌های سیمانی را نمی‌توان مانند چادر جمع کرد و با خود به دوردست‌ها برد.

این شهرک با ۲۰ واحد مسکونی در سال ۱۳۸۹ برای مددجویان عشایری منطقه شاهزاده عبدالله به همت کمیته امداد استان خوزستان احداث شده است.