عبدالله پرندوار - دل‌های بی‌قرار به‌شوق وصل یار با پاهایی آبله‌دار، این روزها از گوشه گوشه این دیار، پر تب و تاب با طی فرسنگ‌ها فاصله، گام در راه کوی دلدار گذاشته اند.

دیرسالی بود ولای یار مهربان، امام رافت را در دل پرورانیده، حب او را در سینه نشانیده و در طلب وصالش، شب را به روز و روز را به شب می رسانیده‌اند. "عشایر" را می گویم. در میانه دشت، در سینه‌کش کوه، در نورد جنگل، در ییلاق، در قشلاق، به هنگام کوچ، به‌وقت "مال بارکنون" و... هرجا و هر کجا که بود از دل صلا بر می‌داشت و "صبا" را به مدد می‌آورد که: "بگو از من به دلدارم که او را دوست می‌دارم".

زمان می‌گذشت و ایام در گذر، که ناگاه بانگ نوشی برآمد: هلا عاشقان "روز وصل دوستداران" فرا آمده ‌است. شیدایان همه پرشور، زاد و توشه بر‌گرفتند و رو سوی آستان حضرت عشق به حرکت درآمدند.

اشاره: دفتر ساماندهی و هماهنگی امور عشایر ایران به حکم اخلاق و هم بنا به تکلیف قانونی خود از در مکالمه و مکاتبه با بنیاد کرامت درآمد تا آن خوبان، زیارت آقا امام رضا ع)، آرزوی دیرسال عشایر، این انسان‌های پاک نهاد و نیک خوی را برآورد.

هم از اینرو بود که آن نهاد والا عزم کرد و کمر بربست تا این نیکوعمل که اینک توسط همکاران ساعی و پرتلاش امور عشایر استان‌ها و با هماهنگی حوزه محترم نمایندگی ولی فقیه در جریان است، محقق گردد.