نسخه چاپی
معرفی ایلات و طوایف استان کرمان
وسعت و جمعیت استان استان کرمان با مساحت 183193 کیلومتر مربع حدود 11درصد از مساحت کل کشور را در بر گرفته و پهناورترین استان ایران است که در جنوب شرقی آن واقع شده است. این استان از شمال با استان های خراسان جنوبی و یزد، از جنوب با استان هرمزگان، از شرق با سیستان و بلوچستان و از غرب با استان فارس هم مرز است. استان کرمان یکی از مرتفع ترین استان های کشور است و شهرستان بافت با ۲۲۵۰ متر ارتفاع از سطح دریا، مرتفع ترین شهرستان آن است. میزان بارندگی در استان کرمان به حدود ۱۲۰ میلی متر در سال می رسد. با توجه به شرایط اقلیمی و میزان منابع آبی و موقعیت اجتماعی و روش کشت زمین ها، استان کرمان را به سه منطقه کشاورزی زیر تقسیم بندی می کنند: ـ مناطق کشاورزی خشک و کویری (رفسنجان، زرند، سیرجان و ...). ـ مناطق کشاورزی معتدل کوهستانی (بافت، بردسیر و ...). ـ مناطق کشاورزی گرمسیری (بم، جیرفت، کهنوج و ...). جمعیت: بر اساس سرشماری نفوس و مسکن در سال 1395، جمعیت استان کرمان سه میلیون و 164 هزار و 718 نفر است و مرکز آن شهر کرمان می باشد.
جمعیت عشایری بر اساس نتایج پایه اولین سرشماری ثبتی مبنایی عشایر کوچنده کشور در سال 1399، جمعیت عشایری استان کرمان در دوره قشلاقی 28 هزار و 923 خانوار با جمعیت 117 هزار و 944 نفر و در دوره ییلاقی 29 هزار و 926 خانوار با جمعیت 121 هزار و 871 نفر است. این در حالی است که بر اساس سومین سرشماری رسمی عشایر کوچنده کشور که در سال 1387 توسط مرکز آمار ایران انجام شده بود، جمعیت قشلاقی عشایر استان کرمان 48 هزار و 744 نفر (10.110 خانوار) و جمعیت ییلاقی عشایر این استان 68 هزار و 881 نفر (14.250 خانوار) بود.
ایلات و طویف استان کرمان دارای 28 ایل عشایری است که عبارتند از : ایل سلیمانی، پشت کوهی، جبالبارزی، راینی، کوهشاهی، لک بختیاری، بلوچ، افشار، آیینهای، بچاقچی، لری، جاویدان، مهنی، قرائی، خواجوئی، کماچی سنجری، سابکی، کچمی، برخوری، آسابر، غربا، کمری کوهپنچی، شکاری، شنبون، سرحدی شهریاری، جازی، نمدادی، کامرانی.
طوایف عشایری استان کرمان شامل: لورک، قتلو، سبزه بلوچ، مسافری، هابیلی، صالحی سربیزن، عرب بدویی کوهپنچی، نجمی، محمودآبادی، قدرت اله رئیسی، میمندی، اصغریها، جعفری، زکی خانی، فتحی، کافی، محمدکاظم، محمودی، رباطی، مدواری، سالاری، اکبری نسب، النچری، راینی پور، عسگر سیرجانی، گودری، امیری کوهپنجی، بدویی، زارع خواستگاری، دیناری، شهریچی، و توله گیری می باشند.
طوایف مستقل طوایف مستقل سرحدی، حاجب، مجاز، اسکندری، منگلی، حوت، سیدی، ده میشی و کرد سلاجقه در رده های جمعیتی طوایف مستقل عشایری استان کرمان قرار دارند.
شهرستان های عشایرنشین شهرستان های عشایرنشین استان کرمان عبارتند از: بافت، ارزوئیه، بردسیر، بم، رابر، راور، رفسنجان، زرند، سیرجان، شهربابک، فهرج، کرمان، ریگان، نرماشیر.
تعداد و نوع دام نوع دام در اختیار عشایر استان کرمان شامل دام سبک (گوسفند و بز) و دام سنگین (شتر و گاو) است. بر اساس نتایج سومین سرشماری رسمی عشایر کوچنده کشور در سال 1387 توسط مرکز آمار ایران، در مجموع عشایر استان کرمان یک میلیون و 820 هزار و 519 رأس دام سبک و 17 هزار و 71 رأس دام سنگین در اختیار دارند.
مهمترین تولیدات عشایر استان مهمترین تولیدات لبنی: شیر، پنیر، کره، ماست، دوغ، کشک و قره قوروت. |
