Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان امور عشایر ایران به نقل از ایلنا از مشهد، احسان زهره‌وندی اظهار کرد: "فتیر مسکه" خوراکی بهاری و ویژه فصل شیردوشی در ییلاق است که از گذشته تاکنون روستائیان و به ویژه عشایر برای پذیرایی از مهمانان در هاوار (همیاری گروهی ـ مراسم‌هایی مانند شیردوشی، پشم‌چینی و قوچ‌گذار) این خوراک را تهیه و به همراه دوغ مشک، میل می‌کنند.

وی افزود: "فتیرمسکه" از دو واژه "فتیر" و "مسکه" تشکیل شده است؛ "فتیر" یکی از نان‌های مهم اقوام ایرانی است که خمیر آن بدون مایه زدن تهیه می‌شود و بر روی ساج یا در تنور پخته می‌شود. "مسکه" نیز یک واژه کهن ایرانی به معنی کره است که "فتیرمسکه" خوراکی شامل فتیرهای آغشته به کره تازه گوسفندی و خاک قند یا شکر است و مواد لازم برای تهیه آن آرد، آب، کره تازه گوسفندی، خاک قند یا شکر و دوغ است.

زهره‌وندی گفت: با توجه به پیشینه چند صدساله عشایر در شمال خراسان، قطعا پیشینه این خوراک به صدها سال پیش بازمی‌گردد اما با توجه به نبود منابع مکتوب، با مصاحبه‌های انجام شده از کهنسالان عشایر و روستائی و همچنین مشاهده روش پخت این خوراک در مناطق مختلف عشایری شمال خراسان، پیشینه این خوراک را دست کم تا ۲۰۰ سال پیش می‌توان با قطعیت نشان داد.

جانشین معاونت میراث فرهنگی خراسان رضوی بیان کرد: این خوراک در استان‌های خراسان رضوی و شمالی، شهرستان های کلات، درگز، چناران، قوچان، فاروج، شیروان، بجنورد، آشخانه، اسفراین، نیشابور، کلات، درگز، سبزوار، و روستاها و بنه‌های عشایری اطراف این شهرها پخته می‌شود.